Stefaan “Stef” Diericx

Plots moesten we afscheid nemen van Stefaan.

Suddenly we had to say good-bye to Stefaan.

Afscheidsviering op donderdag, 30 april in Meditorium Lemée (Smet Uitvaart) in Eeklo.

Memorial Service on Thursday, April 30th, in Meditorium Lemeé (Smet Uitvaart) in Eeklo.

We namen afscheid van Stefaan “Stef” met zijn muziek en foto’s, onder familie en vrienden, collega’s, kennissen, op een manier die bij hem paste.
Dat er zo veel mensen aanwezig waren, maakte het naast een afscheid, ook een viering van het succes van zijn leven.

We said goodbye to Stefaan ‘Stef’ with his music en photos, amongst family and friends, colleagues, acquiantances, in a way that suited him.
The fact that so many people attended made it not only a good-bye but also a celebration of the succes of his life.

Muziek/Music link  “Nothing Else Matters” by Scala & Kolacny Brothers

We openden Stefaan’s afscheid met de woorden die zijn jeugdvriend in het rouwregister schreef:

We started Stefaan’s Memorial with words written in the condolences register by a longtime friend:
(Unfortunately this would be totally lost in translation, but I will endeavor it later)

Miljèrde

Schuif de meubels opzij
want ‘k goa springen en
roepen en stampen mee
mijn voeten.

‘k zoe ui wiln zegn
blijf nog een beetjen
en ge zoe d’antwoorden
veur mij is da wel goe,
moar….

Als rechtgeoarde mee
speculoise opgegroeide
chicaneurs emme hool de
weirld geanalyseerd; genoeg
om nen bos te zoagen.
Moar ge’t ui rolle gespeeld,
Dzjuu toch!

Loat de mensen onthouden
dat je oprecht was, betrouwbaar
was, kon luisteren.
I hope you find a girl with
a raspberry barret. I wish
nothing else mattered. I will
take you on a trip and smile
’cause boys don’t cry.

Paul

Muziek/Music link  “Bridge To Your Heart” by Blue Blot

Aansteken van de Lichtkaars

Op dit moment is er behoefte en nood aan licht, een behoefte die ook Stefaan niet vreemd was. Veelal liet hij ‘s avonds bij hem thuis een paar kaarsen branden, vaak voor de gezelligheid,… maar misschien liet dit kleine licht hem soms eens nadenken over dit leven, ik weet het niet, misschien…

Ook vandaag laten we een kaars branden bij Stefaan, als een symbool van Liefde, Vriendschap, Verdraagzaamheid.

We steken ze aan met het lichtje dat zijn zusje de hele week bij hem liet branden. Mag dit klein lichtje Stef begeleiden op zijn laatste tocht en dat dit licht ook ons mag beschermen.

Soms in het donker
steek ik een kaars aan
niet omdat ik bang ben
soms ben ik bang
zijn we dat niet allemaal?

En ik kijk hoe hij brandt
terwijl de tijd verstrijkt
en hoe hij vervormt tot iets anders
blijft branden, een nieuw silhouet.
Veranderen we niet allemaal?

Ik ben hier tenslotte niet om te blijven
maar om te branden
en terwijl de tijd blijft tikken te hopen
dat er iemand naar mij kijkt
net zoals ik op dit moment
staar naar de vlam, die brand.

Om diegene te verlichten en verwarmen
zoals ik op dit moment
verwarmd wil worden
om uiteindelijk als de lont
simpelweg is opgebrand
mijn ogen te sluiten met op mijn netvlies
de vlam die ik altijd heb gezien
te worden uitgeblazen door de wind
die ik zachtjes hoor fluisteren achter het raam.

Muziek/Music link  “Against the Wind” – Bob Seger

IN MEMORIAM

Stef – geboren Stefaan Diericx te Eeklo op 17 december 1966.

Stefaan is als klein manneke een guitig en vrolijk kereltje doch van het eerder verlegen en gesloten type. Zijn jeugd beleeft hij op een spreekwoordelijk speelse manier. Voetbal is van kleinsaf zijn passie, hij speelt oa. met de ‘ploeg van de famielde’, zaalvoetbal en met de miniemen van FC Eeklo. Medische tegenslag rond zijn 20e maakt een einde aan die carrière. Rond zijn 15e volgt Stef een opleiding voor leider bij de vakantiepleinen, ‘t VP. Hij loopt er stage en begeleidt uiteindelijk tijdens de grote vakantie kinderen; de kleintjes of ‘geelkes’ worden hem toevertrouwd. De kinderen hebben hem graag, hij is één van hen, speelt en rolt overal mee. Het is daar dat de eerder bescheiden en verlegen jongen openbloeit als een sociale kerel. Hij ontdekt er ook zijn organisatie talent, dat hij later tenvolle gebruikt om vrienden en verenigingen te helpen.
Stef studeert informatica in Gent en slaagt met grote onderscheiding. Na zijn studie neemt hij zelfstanding zijn intrek in Eeklo. Hij woont ook voor kortere periodes in andere plaatsen, maar komt steeds terug naar Eeklo, waar zijn hart is. Stefaan is eigenlijk altijd aan zijn waarden blijven vasthouden. Nee, hij is geen open boek, maar als je dieper wilt kijken, zijn vertrouwen kunt winnen, dan zie je de echte Stef, degene die je als vriend neemt, met wie je kunt praten… echter is het wel zo dat hij in het geven van die vriendschap en schenken van vertrouwen ook vaak wordt ontgoocheld;; die momenten en situaties treffen hem dan diep… Stef houdt van de natuur, mens en dier. Ook muziek kan hem bekoren. Hij heeft een gouden gave, zijnde een groot relativeringsvermogen, ook al is zijn gedacht ‘zijn gedacht’, maar hij schikt zich ook naar wat anderen denken.
Zijn opleiding als IT specialist brengt hem op verschillende interessante en toffe werkposten, al spant hij de spreekwoordelijke kroon bij zijn huidig werk en wel hierom: Stef heeft zijn liberale gedachten nooit onder stoelen of banken gestoken, en wil het toeval nu dat hij dé job vond… bij de socialistische ziekenbond… vaak zegt hij het: “dit is de job waar ik heel mijn leven op gewacht heb”. Hij heeft er een fijne werkplek en werkomgeving en is vol lof over zijn collega’s, en, hij zit er ‘op zijn gemak’ en zeer graag.
En dan is er natuurlijk ‘t Kabetterken: hij vind daar zijn plek, hij voelt er zich goed, voelt zich gewaardeerd, ontmoet er zielsverwanten; het wordt en blijft zijn habitat. Hij is vaak verantwoordelijk voor de bar, maar ook bij de voorbereiding van en op activiteiten is Stef steeds op post. Je kunt altijd op hem rekenen.

Voor zijn zus is Stefaan een constante waarde. Altijd daar. Een bezoek, uitstap, reis, raad, daad, telefoontje, skype call, sms’je, fb berichtje, bij elk bezoek aan België.

Stefaan en Bentley, de vriendschap tussen die 2 is onvoorwaardelijk, ze zijn een weerspiegeling van elkaar, in hun zijn, handelingen, gedragingen. Ook Bentley voelt de afwezigheid van zijn soulmate Stef.

Iedereen is verrast, verbolgen, onzeker, verslagen, wanneer Stefaan Diericx totaal onverwachts deze aardse wereld verlaat op 22 april 2015.
We moeten loslaten … dag zoon, broer, vriend …
Dag Stefaan … Dag Stef … vaarwel …

Voorlezing door Ronny

Stef jongen, dat je geen honderd jaar ging worden wist je duidelijk zelf, maar minder dan de helft had geen mens verwacht.
We hadden allemaal heel veel aan je, het was alsof er nooit ook maar iets in he weg stond, altijd paraat, altijd present.
Je was gewoon graag onder de mensen, pintje drinken, een alledaags babbeltje slaan, luisteren naar wat op onze lever lag, wat zagerij aan je oren … je hebt ons en Koentje talloze keen uit de nood geholpen, bijspringen waar je kon, op en af de keldertrap, je was tot de laatste dag springlevend, je leefde gewoon graag.
Nu zal er een leegte zijn, geen Stef meer om ons in de namiddag na eenwandeling of een motorrit te bedienen, geen ” ‘k zal maken da’k er op tijd ben” meer, niet meer iemand die er voor zorgt dat wij een halfuurtje later kunnen komen … we gaan ons boontjes zelf moeten doppen, maar toch zal het nooit echt zonder jou zijn, daarvoor zijn de goede herinneringen te sterk.

We wensen ouders, zusje en Stephen veel sterkte want een schoon mens verliezen op zo een leeftijd draag je mee voor de rest van je dagen.

Als je ooit bij de dagelijkse dingen aan me denkt,
en een glimlach zich ontwart
Je hart in vreugde is gedrenkt
Hou me dan een tijdje in je hart

Hou me in gedachten, breng me naar je dromen
Raak me aan als je me ziet gaan
Hou de vuurgloed brandend
en ik zal naast je staan
Hou me nog een beetje in je hart.

Stef je blijft er altijd bij.

Muziek/Music link  “Ride Like the Wind” by Christopher Cross

Ga maar, en laat los.
Je leven hier op aarde is voltooid,
je hebt geleerd wat je hier mocht.
Je hebt gegeven wat je van binnenuit te geven had.

Ga maar, en laat los.
Je hebt geleden en gestreden,
je hebt gegeven en ontvangen,
je hebt liefgehad en losgelaten
je hebt vreugde gekend en verdriet.
En door dat alles werd jij
de mens die je geworden bent.

Ga maar, en laat los.
Je hebt een stille winst gehaald op wat je hier,
op aarde te doorleven kreeg.
Je bent opgegroeid door stormen heen,
je bent gerijpt
en wij, wij lazen de wijsheid
die in jou rijpen mocht
aan je ogen, aan je woorden af.

Ga maar en laat los.

So close no matter how far
couldn’t be much more from the heart
forever trusting who we are
and nothing else matters

Muziek/Music link  “Nothing Else Matters” by Metallica

Let the sun shine
Let the moon glow
Turn on all the stars
Let the trees wake
Let the birds sing
Let the flowers open

Stefaan is walking by
To be in our hearts
Forever

zusje

Muziek tijdens de dienst:
‘Nothing Else Matters’ – Scala and Kolacny Brothers
‘Bridge To Your Heart’ – Blue Blot
‘Against the Wind’ – Bob Seger
‘You Are So Beautiful’ – Joe Cocker
‘Your Song’ – Elton John
‘Ride Like the Wind’ – Christopher Cross
‘Nothing Else Matters’ – Metallica
‘Goan’ – Vanoverdijzers

“Dzjuu Toch Stef!” op zaterdag 2 mei, in zijn favoriet cafeetje ‘De Kabouter’ in Eeklo.

‘Dzjuu Toch Stef!’ on Saturday, May 2nd, in his favorite little bar ‘De Kabouter’ in Eeklo.

“Dzjuu Toch!”, een organisatie waar Stef zeer nauw bij betrokken was, zette die avond “Dzjuu Toch Stef!” op touw: een avond om, onder vrienden en familie, Stef’s leven te vieren in zijn stamcafeetje, zijn 2e – of misschien soms wel 1e – thuis.

We lachten en huilden samen en vertelden over Stef. Sommigen kwamen ook speciaal een liedje zingen voor Stefaan.

We filmden met onze iphone, filmkes met toestemming van de artiesten die avond, waarvoor dank.

Bart Van Den Driessche, Annelies Grison, Ronny Dhuyvetters — ‘Keep Me In Your Heart’ – Warren Zevon.

Piet Wallaert en Evelien Snoeck — ‘Mad World’ – Gary Jules and Tears for Fears.

Intro bij ‘Goan’ door Johan Engels.

De eerste 11 seconden van ‘Goan’ – een misse met den iphone…

‘Goan’ – Vanoverdijzers – Johan Engels en Mark Oreel.
http://youtu.be/AP45uwOJk8g

London01-1

Six Months.
An Eternity.
Only a Moment ago.
You still were.
Now you no longer are.
With us.
With me.

I think of you every day.
I dream of you.
I miss you.

It will never get better.
It may get easier.
Maybe. Eventually.

It will never get better.
You are no longer with me.
No longer in my life.
How could it get better.

I went for a long walk.
I found some solitude.
My universe has forever changed.
I am slowly accepting
It never will get better.
It does not have to get better.
It may get easier.
Maybe. Eventually.

You are Forever with me.
In my Thoughts. Heart.
In a Moment. Flash.
In a Sound. Music.

Tonight I raise a glass of red wine from Haut-Médoc
To You,
Stefaan – Stef Diericx
My Beautiful Brother

't Zwin